Wiele już przeczytałam książek o drugiej wojnie światowej, w szczególności traktujących o obozach koncentracyjnych. Interesuje mnie ta historia, która jest pełna okrucieństwa, ciężkich przeżyć, wspomnień. Jest to również świadectwo tego, jaki los może zgotować człowiekowi drugi człowiek.
Andriej Pogożew był radzieckim żołnierzem, który wraz ze swoim batalionem został pojmany przez Niemców i przetransportowany do obozu w Auschwitz. Tam spędził ponad rok, cudem uniknął śmierci, by w końcu uciec z obozu.
Jak sam napisał: "Wojna była zarówno spodziewana, jak i nieoczekiwana. Ludzie wierzyli i nie wierzyli w jej wybuch." Jakże te słowa są aktualne po tylu latach, kiedy konflikt Rosji z Ukrainą przerodził się w wojnę. Tego też nikt się nie spodziewał, choć wszyscy wiedzieli, że to może tak się skończyć.
Andriej w obozie w Auschwitz przeżył piekło, każdego dnia walczył o swoje życie i walczył ze swoim udręczonym ciałem - głodnym, spragnionym, wychudzonym, słabym, bitym i katowanym. Ile śmierci, okrucieństwa i cierpienia widział, tego opisać się nie da, a te wspomnienia zostały z nim na zawsze.
Podczas pobytu w Oświęcimiu poznał wielu ludzi, którzy okazali serce, człowieczeństwo, pomagali słabszym nie licząc się z konsekwencjami. Udało mu się uniknąć śmierci od kuli esesmana, jednak i tak przeszła ona przez jego dłoń. Dzięki temu, że trafił on do szpitala, jego dłoń została uratowana przez pracującego tam chirurga, a on mógł "odpocząć" przez kilka miesięcy pobytu w szpitalu od katorżniczej pracy w obozie.
Powrót do obozowej codzienności po wyleczeniu dłoni przywołała najgorsze wspomnienia. Jednak nie poddał się, wierzył w to, że to piekło się kiedyś skończy. Po ponad roku pobytu w obozie zagłady udało mu się uciec. Dzięki temu my dziś możemy przeczytać jego wspomnienia.
Andriej Pogożew zeznawał w procesie przeciwko swoim oprawcom. Choć spojrzenie na nich po tylu latach wciąż było dla niego przeżyciem traumatycznym wiedział, że robi to nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla tych wszystkich, których na tym świecie już nie ma.
"Ucieczka z Auschwitz" to pierwsza książka przeze mnie przeczytana, której narratorem jest Rosjanin. Jego historia widziana oczami radzieckiego żołnierza powinna być lekturą obowiązkową.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz