Nie przepadam za francuską literaturą, za francuskimi autorami, za Francją i językiem francuskim. Mając naście lat, odwiedziłam ten kraj, ale wtedy wyglądał on inaczej. Dziś postrzegam Francję jako kraj dość niebezpieczny i mocno przereklamowany. Jednak sięgnęłam po książkę Virginie Grimaldi i bardzo polubiłam jej „pióro”. Myślę, że będziemy o niej rozmawiać tutaj częściej.
Emma i Agathe. Dwie siostry, które nie miały łatwego życia. Rodzice się rozwiedli dość wcześnie. Niedługo po tym ojciec zmarł, więc dziewczynki zamieszkały z matką. Rodzicielka była niezrównoważoną alkoholiczką, która najpierw biła, a później przepraszała dręczona wyrzutami sumienia. To starsza siostra Emma starała się być tarczą ochronną dla młodszej Agathe. Tak było od najmłodszych lat i tak zostało już do końca.
Światełkiem w tunelu dla dziewczynek była ukochana babcia Busia, na wakacje, u której czekały z utęsknieniem. Busia była czuła, opiekuńcza, potrafiła doradzić, zawsze pomocna i taka oddana. Lata mijały, a babcia nie robiła się coraz młodsza. W końcu przyszedł dzień, w którym zmarła. W międzyczasie kontakt między siostrami się urwał. Na pięć długich lat.
Emma zaprosiła Agathe na wspólny tydzień w domu zmarłej babci, by odświeżyć wspomnienia, zanim zostanie on sprzedany. Czy w ciągu kilku dni można nadrobić 5 lat rozłąki i milczenia? Można przywołać cudowne wspomnienia z dzieciństwa i załatwić niezałatwione dotąd sprawy?
Retrospekcja dzieciństwa przeplatająca się z czasem obecnym pozwala zrozumieć czytelnikowi wiele zawiłości tej relacji siostrzanej. Autorka doskonale wyważyła trudne przeżycia sióstr z zabawnymi dialogami, które dają odrobinę wytchnienia.
„Kiedy mijamy dom Garciów, zauważam w ogródku Joachima. Na mój widok podnosi rękę. Ja też – ale z wystawionym środkowym palcem.”
Czy mimo trudnego dzieciństwa, rozbitej rodziny, straty ojca, można mieć piękne życie? Wydaje się, że to właśnie ukochana Busia sprawiła, że mimo wszystkich przeciwności losu, siostry takie miały.
„Naprawdę ostatnio dużo się nad tym zastanawiałam i mogę powiedzieć, że mam piękne życie. Takie, o jakim marzyłam.”
Cudownie ciepła, zawiła i skomplikowana, ale dająca nadzieję książka, którą przeczytałam jednym tchem. Polecam, choć wyciśnie z Was trochę łez.
Informacje o książce:
Tytuł: Piękne życie
Autor: Virginie Grimaldi
Wydawca: Sonia Draga
Rok wydania: 2024
Ilość stron: 347
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz