Joseph Heller "Paragraf 22" to kolejna książka z Listy książek BBC, którą mogę odznaczyć jako przeczytaną. Tym razem łatwo nie było, bo choć temat wojny jest dla mnie ciekawy, to sam aspekt jej przedstawienia w formie farsy i komedii całkowicie do mnie nie trafił.
Jak to z tym paragrafem było?
"Był więc tylko jeden kruczek - paragraf 22 - który stwierdzał, że troska o własne życie w obliczu realnego i bezpośredniego zagrożenia jest dowodem zdrowia psychicznego."
"Paragraf 22" to klasyk opowiadający o absurdach drugiej wojny światowej, jeden z najpopularniejszych utworów literackich, które każdy powinien przeczytać. Jednak czytać to nie jest łatwo, ponieważ w całej tej opowieści nie brakuje chaosu, a wprowadzenie niemal od początku książki wielu różnych postaci nie ułatwia sprawy poukładania sobie wszystkiego w głowie. Dopiero z czasem rozpoznajemy przedsiębiorczego Milo prowadzącego stołówkę, wystraszonego kapelana, majora Majora zawdzięczającego karierę rodzinnym koligacjom, wykrzykującego nocami Joe Głodomora i wielu, wielu innych. Nie od razu można się połapać, kto jest kto.
Głównym bohaterem jest Yossarian - bombardier lękający się cały czas o własne życie i pragnący za wszelką cenę wrócić do kraju. Po drodze czekają go ciekawe przygody, raz mrożące krew w żyłach podczas nalotów, a raz rozkosze cielesne w łóżku z pulchną kobietą, która akurat napatoczyła się pod rękę.
Nie brakuje tu wulgaryzmów, absurdu, bezsensu sytuacji. Wielu twierdzi, że Heller wzorował się na "Dzielnym Wojaku Szwejku" i nie brakuje tu analogii. Wielu też twierdzi, że ciężko się czyta tę "grafomanię". Do mnie ta historia nie przemawia, ale jednocześnie cieszę się, że ją przeczytałam. Nie po to tylko, aby odhaczyć ją na swojej liście. Po to, żeby móc się wypowiadać na temat tego dzieła, przez wielu okrzykniętego najważniejszą powieścią o drugiej wojnie światowej, z czym ja się po prostu nie zgadzam.
Wiem, że jest jeszcze "Ostatni rozdział, czyli paragraf 22 bis", ale wybaczcie, że nie podejmę się jego przeczytania. Jeśli natomiast Wy macie na to ochotę, to koniecznie dajcie znać, jak Wam się podobało.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz