Martyna Bunda zadebiutowała na rynku książką "Nieczułości", która została bardzo dobrze przyjęta przez czytelników. Ja jej jeszcze nie czytałam. Przeczytałam natomiast jej drugą powieść "Kot niebieski" i właśnie dziś Wam o niej opowiem.
Już dawno nie czytałam książki, która nie opowiadałaby historii człowieka, rodziny, dynastii, tylko historię miejsca. O tym właśnie jest "Kot niebieski" - to historia klasztoru Kartuzów na Kaszubach. Ludzie przychodzą i odchodzą z tego świata, a miejsce pozostaje przez lata, wieki. Tak właśnie było w tym przypadku.
Niesamowicie wciągająca historia, choć nie od pierwszych stron. Na początku wydała mi się ot, taka sobie, ale bardzo szybko pochłonęła mnie bez reszty. XIV wiek, mnich wyrusza na Kaszuby, by znaleźć odpowiednie miejsce na założenie klasztoru. W końcu je znajduje - cisza, spokój, przepiękna okolica i młoda kobieta spacerująca nad brzegiem jeziora z maleńkim dzieckiem na ręku. Matka Boska?! Tak początkowo myślał mnich, ale się pomylił. Kobieta nazywana głupią Dośką również ma swoje miejsce w tej historii i w zasadzie to od niej wszystko się zaczyna.
Cudowna opowieść o tym, jak powstawał klasztor i jak losy zwykłych śmiertelników przeplatają się z losami tych wybranych przez Boga. Czasy się zmieniały, zmieniali się ludzie, trwały wojny, a mimo to klasztor przetrwał i zachował swoją historię dla potomnych. Czy będą oni w stanie docenić znaleziska? Czy odpowiednio je wykorzystają?
"Kot niebieski" to dość tajemniczy tytuł, ale czytając książkę i co rusz natykając się na koty z gęstą, niebieską sierścią nie będziecie się dziwić tytułem. Tak, te koty towarzyszą bohaterom przez te wszystkie lata.
Mistyczna, magiczna wręcz opowieść, którą polecam Wam na te mroźne wieczory. Uwierzcie mi, że wciągnie Was to bez reszty. Polecam!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz